Op haar knieën
Gastblog door Margriet de Rijk
Ze zit op haar knieën met haar handen op haar onderbuik en haar kin ligt op haar borst.
Haar ademhaling is versneld van het dansen van daarnet, haar nek is wat klam van het zweet. En nu zit ze hier in stilte, kleiner dan daarnet en tegelijkertijd grootser dan hoe ik haar tot nu toe heb gezien.
Ik zie (be)rust(ing) in haar lijf, haar altijd naar buitengericht zijn, klaar om die ander te helpen, staat even niet aan.
Niet dat het er niet is, maar het staat nu niet op sluimerstand, niet klaar om meteen in actie te komen. Terwijl ze er nu meer klaar voor is, klaar om te gaan waar ze naartoe wil. Het grote verschil is dat zij zichzelf nu draagt.
Ze draagt zichzelf in haar bekken, de plek waar ze ook haar kinderen heeft gedragen of haar nog ongeboren kinderen zal dragen en waar ze haar gewenste maar niet fysiek geworden kinderen altijd met zich mee zal dragen.
Ze heeft zich in het afgelopen uur verbonden met het nieuwsgierige meisje wat in haar is, maar ook met de lover/krijgster/amazone in haar, met de moeder met de grootmoeder/the queen/the Crown.
Al deze vrouwen zijn ten alle tijden in haar, nooit zijn ze niet aanwezig. Alleen zijn de meeste van deze vrouwen, of facetten van deze vrouwen, stil of verstopt. En heel eerlijk, sommige zijn echt heel erg goed in verstoppertje spelen.
Ik heb haar een reis zien maken en ik mocht haar, en de andere vrouwen, begeleiden op deze reis.
Ik mocht ze gidsen… gidsen met woorden, muziek, beweging en de vrouwen gidsten elkaar, zonder dat ze dat zelf op het moment doorhadden. Doordat ze liefdevol aanwezig waren in en met zichzelf droegen zij vanuit deze plek de vrouwen in en om hen heen.
Doordat iedere vrouw zich dieper in haar eigen lijf liet zakken, zij verbinding maakte met haar kern, zij minder deed, maar veel meer was en ze haar lijf liet dragen door moederaarde, creëerde zij een bedding, een bedding voor zichzelf en van daaruit voor de ander. Zonder hard te werken richting de ander, maar "gewoon" door te zijn.
Dit magisch ontwaken en ontvouwen heeft mij geraakt. Op deze foto was ik hier getuige van. En zo werd mij nog maar weer eens extra duidelijk hoe magisch het is om te werken met het lijf. Hoe ongelofelijk magisch, effectief en transformerend dit werkt.
Dankbaar!!
-Margriet de Rijk