Mijn hart breekt

Zoveel vacatures, zo’n hoge werkdruk en weinig zicht op nieuw personeel.

En dan?

Doorwerken dus, toch zelf weer extra werken, weer diensten gaan doen. En dat terwijl je daarin juist voor jezelf had gekozen en dat niet meer wilde doen.

Het gevoel van niet anders kunnen dan doorgaan ken ik nog zo goed, het zit er een soort van ingegroeid. In de opleiding en zeker tijdens het werk werd mij dat aangeleerd, je gaat door. Ik stopte pas met koorts of kotsen.

Nu weet ik inmiddels dat mijn lijf pas bij een abces van 7x8 cm koorts ontwikkelt en bij elke mindere vorm van infectie niet. Tja, niet heel handig dus, mijn meetlat. Dus werkte ik altijd door, ook als mijn lijf aangaf dat dat niet verstandig was.
⠀
Wat is het toch dat we signalen van ons lijf misschien wel opmerken en er vervolgens niks of maar beperkt wat mee doen?

Bij mij was het abces nodig om mij tot stilstand te krijgen en oh my wat ik heb ik er veel van geleerd.

Over hoe mijn lijf altijd voor mij werkt en altijd het beste met mij voor heeft. Mijn hoofd vindt de signalen lastig, mijn lijf niet. Dat weet haarfijn wat er gebeuren moet.
⠀
Wie heb jij aan het roer? Je hoofd of je lijf?

Van de week tijdens de intervisie hadden we het precies hier over. Over fysieke signalen van je lijf en wat die jou te vertellen hebben. Voor een ander weten we heel goed wat zij moet doen, maar wat gun jij jouw lijf?

Wees lief voor je lijf, geef haar wat zij nodig heeft ❤️

En wil je ook inspireren en geïnspireerd worden, en wil jij je gesteund voelen Voel je altijd welkom voor intervisie of coaching. Aanmelden kan via de website of mail mij: karien@kariendemunk.nl
⠀
Liefs,
Karien