Mijn lijf het koude water in
Toen ik vorig jaar rond deze tijd signalen van mijn lijf kreeg wist ik intuïtief dat er iets niet klopte, de signalen werden intens pijnlijk en er bleek een abces gevormd te zijn op mijn eierstok.
De ileus die erop volgde en mijn gehele fysieke herstel daarna hebben mij veel geleerd, ik kon namelijk wel ziek zijn en loslaten, ik ben dan ook oprecht dankbaar voor al die lessen.
Omdat ik toch weer dingen ging doen die niet goed voor mijn lijf waren trok mijn lijf nog één aan een noodrem, mentaal brak ik en vroeg eindelijk om hulp, ik kon ook echt niet meer anders. Vanuit een blanco bouwde ik mijzelf met behulp van anderen weer op.
Terug naar verstilling, voelen, intuïtie, energie, stappen zetten en nu, na een jaar voel ik mij alweer zoveel fitter, sterker, zachter en liefdevoller en ken ik mijzelf weer terug ☺️
En ja ik reageer nog regelmatig geïrriteerd en direct tegen mijn kinderen want ik ben zeker niet uitgeleerd, ik leer nog elke dag, gelukkig maar. Elke dag leer ik weer bij van en over mijn lijf.
Afgelopen week kwam daar een les bij, namelijk die van fysieke herinnering. Mijn buik verkleurde weer, mijn cyclus rommelde samen met mijn buik... binnen 1 seconde was de herinnering aan vorig jaar voelbaar, intens, soms angstig en onzeker, maar er is een verschil; ik ken mijn lijf nu beter, ben fitter en heb geleerd te luisteren wat mijn lijf mij vertelt, durf te delen en hulp te vragen.
Zo heb ik nu ervaren dat onrust kan bestaan terwijl ik mij kan blijven focussen, dat dansen altijd helpt als ik mij even K voel en dat mijn vertrouwen het altijd wint van mijn angst.
Vandaag mocht mijn lijf iets nieuws ervaren, ik kan je vertellen, het was koud en deed pijn, ik ademde er doorheen, maakte geluid (leek wel of ik weeën had 😊) ging het water uit en er weer terug in, kopje onder en voelde mijn gehele lijf tintelen, ik vond het echt te gek!
Zo blijf ik ontdekken, leren en laat ik stukje bij beetje steeds meer los zodat mijn lijf en leven kan bewegen in de richting die goed voor mij is. 🙏🏼